December 2007

Zaterdag 1 december

Ook vandaag besteedt Chica bijzonder veel aandacht aan ons en weinig aan haar eitjes. Zeker als ik de oude knaagstaaf op de schotel leg en een nieuwe in haar kooi hang, weet ze niet waar ze eerst moet gaan kijken. En als we haar wederom niet continu aandacht geven, is ze het beu en maakt ze een lange vlucht door de woonkamer. (Waarom heb ik dan geen videocamera gereed?)
Deze keer landt ze pardoes op de grond, op slechts 1 meter van de konijntjes af. Die liggen zoals gewoonlijk te soezen achter de zetel en kijken nog niet eens op. Ze zijn immers gewend aan rondvliegende vogels als ze buiten lopen.
Chica's kuif staat recht omhoog en ze voelt zich niet echt op haar gemak. Ik duw mijn hand tegen haar buikje en behoedzaam stapt ze op mijn hand. Ze durft zelfs wat heen en weer stappen. Dan probeer ik haar op mijn andere hand te laten stappen en na wat protest (wat onschuldig pikken en een geluid dat ze het oneens is), doet ze het toch, ik mag zelfs een kusje geven. En nu ze toch zo comfortabel zit, neem ik haar mee naar mijn bureau maar daar afstappen durft ze niet. Ze vliegt terug naar haar kooi en begint aan een uitgebreide poetsbeurt.
Al bij al dus weer een klein stapje vooruit in het tam maken, ik zie het helemaal zitten.

Zaterdag 8 december

Er verandert weinig de laatste dagen behalve dan dat ze soms enorm luid roept, om dan over te gaan op het geluid dat ze bereid is om te paren. Bovendien zie ik haar weer zeer regelmatig van haar piksteen eten, ik vermoed dus dat we omstreeks volgende week vrijdag een eerste eitje zien.
Gisteren heeft ze weer rondgevlogen en is op mijn hand komen zitten maar jammer genoeg zijn de foto's mislukt.
Vandaag heb ik de schotel al proper gemaakt en morgen volgt dan de kooi. Dan nemen we ook de eieren weg, overdag kijkt ze er niet meer naar om. Enkel gisterenavond is ze er toch nog op gaan slapen, daarom heb ik gewacht om ze weg te nemen.
Ondertussen gaat het trainen om vrijwillig op mijn hand te stappen gewoon door, af en toe raakt mijn hand haar borst terwijl ze eet maar verder dan dat ben ik nog niet geraakt.

Maandag 10 december

Ik val wellicht in herhaling maar dat is omdat Chica's gedrag ook een cyclus vertoont, een echte dan! Ze zit weer regelmatig op de bodem van de kooi te wiegen. We proberen haar thans veel af te leiden en als Chica rondvliegt en ergens landt, wil ze wel vrijwillig op de hand stappen.
Enkele foto's van de vorderingen, ze zijn uit een filmpje geknipt dus niet van zo goede kwaliteit:

Woensdag 12 december

Chica heeft ons verrast en hoe! Er ligt al een eitje! Dat was vlug deze keer. Maar ook nu blijft ze regelmatig op haar schotel komen voor knuffels en een snoepje. En wat is het nu weer stil in huis.

Dinsdag 18 december

Weinig veranderingen behalve dan dat er nu weer 4 eieren liggen. Ik verwacht dat het ook deze keer bij 4 zal blijven. Ondertussen heb ik een belletje op haar schotel gehangen maar voorlopig doet ze er niets mee. De eerste minuten was ze wat bang maar dat was vlug voorbij. Voor de rest is er spijtig genoeg niet veel nieuws te melden.

Zondag 23 december

Aan de vooravond van Kerstmis heb ik toch weer wat nieuws. Van de week gaf ik schepvoer aan Chica, ik ben er eigenlijk niet dol op omdat het niet vers is maar het was de enige manier om voer zonder zonnebloempitten te vinden. Ik deed het in een bordje op haar schotel om te proberen maar ze weigerde. Toen ik aan het voer rook (wat ik eerder had moeten doen!), rook ik dat het heel muf was. Je kan zeggen wat je wil maar Chica heeft smaak.

Haar belletje negeert ze nog altijd maar ze bijt wel regelmatig in de hamsterschommel die nu op haar schotel staat. Verder heb ik ook nog nieuw speelgoed gekocht maar ik wacht nog even met dat te geven tot ze de interesse in haar eieren begint te verliezen.

Ook de training met de hand gaat verder en ze is nu zo ver dat ze uit een open hand komt eten, nog wal wat bang maar iedere dag is weer een kleine stap vooruit. Maar wat me het meest verbaasde, is dat ze niet bang was toen ik de keukenweegschaal op haar schotel zette! Normaal gezien is ze bang van ieder nieuw voorwerp en vliegt ze angstig weg. Nu niet en zeker niet toen er een cracker op lag. Wat behoedzaam stapt ze erop en toen ze merkte dat het okee was, begon ze vlot te pikken en wandelen. En ik weet eindelijk hoeveel ze weegt: 118 g ! Als dat niet goed is! Ze had wel net haar buikje rond gegeten en haar krop was goed gevuld, ik weet niet hoeveel dat in gewicht uitmaakt. Maar nu weet ik tenminste wat haar normale gewicht is en ik had echt niet verwacht dat het zo vlot zou gaan.