Het verhaal van Toon en Satijn.

 
   
 
   
 
   
 
   

Twee katten is toch weinig? Daarom graag 2 konijnen erbij. Op mijn 29ste verjaardag heb ik 2 tan-kleurdwergkonijnen cadeau gekregen.

Dit zijn Toon (mannetje) en Satijn (voedster) die ik natuurlijk zelf uitgezocht heb.

Toon was er al een tijdje eerder omdat Satijn nog geboren moest worden bij Roos van Gent, de fokster. Dit was niet zo erg omdat Toon daarom gecastreerd kon worden (belangrijk!) bij mij voordat Satijn erbij zou komen.

We hebben voor de konijnen buiten een mooi groot nachthok gebouwd met daar omheen een dichte ren van gaas zodat ze altijd kunnen rennen en graven als ze dat willen. Toon heeft dus eerst paar weken alleen gewoond op 4m2 buiten, en later moest hij daar samen met Satijn wonen.

Maar hoe koppel je 2 konijnen aan elkaar? Ik heb dit eerst zelf uitgezocht door onder andere het boek van Corina over konijnengedrag. Maar later had ik toch meer persoonlijk advies nodig.

Toon liet Satijn niet in de buurt van zijn hok. Maar dat was wel mijn bedoeling uiteindelijk dat ze samen zouden wonen en slapen in hetzelfde hok.

Na het opvolgen van een aantal tips en geduld zijn mijn 2 konijnen nu heel blij met elkaar. Ik moest onder andere keutels van haar in zijn gedeelte van de ren en zijn slaaphok leggen zodat hij kon wennen aan haar "aanwezigheid" en geuren uitwisselen met een doekje.

Het heeft een maand geduurd voordat Satijn in het nachthok mocht komen van Toon. Nu liggen ze altijd gezellig tegen elkaar aan, eten samen, rennen samen en doen wat konijnen doen als ze blij zijn.

Ze leren mijn katten zelfs door het gaas heen hoe ze binkies kunnen maken.

Ik hou van die twee konijnenkonten met die pluizig witte staartjes.

En ik ben heel blij dat ze het samen nu leuk hebben mede door de adviezen van Corina, want een mens is (helaas) geen vervanging van een konijnenmaatje.