Het verhaal van Wopper en Bloeme.

Wopper en Bloeme zijn 2 Vlaamse reuzen die ongeveer even oud zijn.
Bloeme was bij de kweker hygiënisch gehuisvest en zat ook niet achteraan ergens in de tuin. De kinderen des huizes knuffelden de konijntjes regelmatig en Bloeme had veel contact met mensen en andere dieren.
Wopper daarentegen zat helemaal achteraan in de tuin in een hok. Vanuit de tuin kon je zijn hok niet zien, want het stond in een ruimte waar de voedselvoorraden voor de konijnen en andere dieren opgeslagen werden.

Aanvankelijk zaten Wopper en Bloeme bij ons afzonderlijk binnen en ze werden regelmatig uit het hok gelaten. Ze mochten niet fysiek samen zijn, omdat we niet wensten te kweken. Ze konden elkaar zien en ruiken. Het was de bedoeling dat ze na de winter samen in de grote buitenren (30m bij 6m) in de tuin hun vrije loop zouden hebben, samen met onze 2 andere konijnen.
Wopper werd ook gecastreerd en we dachten dat hij een tijdje na zijn castratie samen met Bloemeke vrij zou kunnen rondlopen. Woppers gedrag veranderde: hij maakte grommende geluiden als we hem eten wilden geven en onze handen waren niet veilig. Ook de relatie met Bloeme ging niet vlot. Ten einde raad hebben we via internet contact opgenomen met Corina. Ze vroeg ons een filmpje door te sturen van beide konijnen. Wij dachten dat Wopper een agressief konijn was. Corina analyseerde het gedrag van Wopper in het filmpje. Ze stelde vast dat het gedrag van Wopper niet te maken had met agressiviteit, maar met angst. Ze raadde ons Bachbloesems aan, zodat hij zijn angsten zou overwinnen. We hebben die raad opgevolgd.

Na de winter hebben we Wopper en Bloeme elks in een ruim hok met uitloop (eigenlijk 2 kippenhokken die we in Nederland – Kruiningen – zijn gaan kopen.) in de buitenren gezet. Ze konden niet alleen elkaar zien en ruiken, maar ook de 2 andere konijnen die vrij rondhuppelden. Dat hebben we een aantal weken volgehouden en ondertussen kreeg Wopper nog steeds zijn Bachbloesems. Zijn gedrag verbeterde merkbaar: hij maakte geen grommende geluiden meer en we konden met een gerust hart zijn eten in zijn hok leggen.

Donderdag 17 mei was een prachtige dag, we merkten al een tijdje dat Bloemeke uit haar hok wou. Die donderdag beslisten we om het erop te wagen en Bloemeke mocht in de grote buitenren. We bleven in de ren om desnoods in te grijpen als er zich ernstige gevechten zouden ontwikkelen met de 2 andere konijntjes. Echter, we werden heel aangenaam verrast want de confrontatie tussen Bloemeke en de 2 andere konijnen verliep goed. Vermits die testcase al een succes was, besloten we om Wopper ook zijn kans te geven om van de buitenren te genieten. We waren er niet helemaal gerust in, maar onze vrees was ongegrond. Hij gedroeg zich voorbeeldig, maar had nog wel geen interesse in de andere konijnen. Hij verkende met mondjesmaat de nieuwe omgeving. Regelmatig ging hij terug in zijn hok liggen terwijl Bloemeke elke uithoek van de ren verkende.

Na enkele dagen kreeg Wopper meer durf en maakte hij gebruik van de volledige buitenren. Ook zocht hij meer contact met de andere konijnen. Ze leven nu alle vier samen in harmonie en ze genieten met volle teugen. Als we in de buitenren stappen om eten te geven komen ze alle 4 aangelopen.

Wat voor ons eerst onbegonnen werk leek, is uiteindelijk werkelijkheid geworden. De konijnen zijn gelukkig en wij ook.

Dank aan Corina om ons op het juiste spoor te zetten, zodat we een ander beeld van Wopper kregen.