Januari 2008

Dinsdag 1 januari

Bij oud op nieuw reageert ze niet echt op het vuurwerk maar voor alle zekerheid zet ik toch de tv wat luider.
En vandaag maken we ook de kooi en schotel weer proper want... ondanks dat ze net geen 3 weken op haar eieren zit, begint ze nu al weer die paargeluiden te maken en veel kalk te eten. Ik haast me dus, neem vlug de eieren weg en maak de kooi schoon nu ik de kans heb.

Tegelijk maak ik van de gelegenheid gebruik om haar kooi anders in te richten met nieuw speelgoed: een klein speeltje met gekleurde houten stokjes en een belletje, een houdertje voor snoep met opstapje en een schommelkoord. Zoals gewoonlijk negeert ze alles, enkel de koord krijgt 'aandacht' omdat die weer de illusie wekt dat ze geaaid wordt op haar kopje. En natuurlijk maakt ze zich ook weer boos als die koord niet hard genoeg meer schommelt en 'aait'. Ik vraag me af of het wel verstandig is om dit speelgoed te laten hangen als dit voor frustratie zorgt...

Mijn vriend maakt er ook weer werk van om haar handtam te krijgen door haar te pakken, op de grond te zetten, op de hand te dwingen enz.
Ikzelf hou niet van die dwingende aanpak, misschien blaast Chica daarom ook veel naar hem en niet naar mij.

Zondag 6 januari

Tot nu toe nog steeds geen eieren en ze maakt dat paargeluid maar af en toe. Ze roept wel veel en tjonge wat kan ze krijsen als we naar een andere kamer gaan... Ik hoop maar dat ze dit niet constant doet als we weg zijn want ocharme de konijnen en hamster.

Als ze al vliegt, is dat meestal uit schrik om gepakt te worden door mijn vriend, het landen gaat nog altijd niet van een leien dakje. Meestal vliegt ze tegen de gordijnen en valt dan naar beneden, slechts 1 keer klauwde ze zich erin vast. Wel de ideale gelegenheid om haar op de hand te laten stappen en ik laat haar dan telkens van hand wisselen en dat gaat vrij goed. Af en toe hapt ze een beetje maar meestal blijft ze rustig zitten en speelt wat met de ritssluiting van mijn trui, hihi.

De schommelkoord heb ik op een avond wel verwijderd, ze zat werkelijk secondenlang heel gefrustreerd te krijsen en te bijten, dat leek me echt niet gezond. Ze kreeg die koord telkens weer tegen haar kopje waardoor zij waarschijnlijk dacht te worden aangevallen. Het geluid ging door merg en been en de beslissing was vlug genomen: koord eruit. Er hangt nu nog een speeltje met stokjes en dat stelt ze meer op prijs. Jammer dat ze niets begrijpt van speelgoed, misschien is ze er wel echt te oud voor.

Donderdag 10 januari

De afgelopen dagen waren behoorlijk spannend, zou Chica opnieuw eieren leggen of niet? Haar gedrag begon zoals gewoonlijk: veel schreeuwen om aandacht en af en toe die paargeluidjes. Maar ook dat werd allemaal minder, gisteren was haar vorig nest dan exact 1 maand geleden en... niets! Joepie! Dit wil waarschijnlijk niet zeggen dat het nooit meer gaat gebeuren maar ik ben al blij dat er wat meer tijd tussen zit zodat haar lichaampje de kans krijgt om te recupereren. Toch maakt ze af en toe dat paargeluid nog, is ze heel beschermend in haar kooi en zit ze in een hoek de bodembedekking weg te scharrelen. Maar die episodes duren slechts heel kort. Het valt mij ook op dat ze steeds minder voer eet en almaar meer grit en maagkiezel. Ook is ze erg stil, ze zit bijna de hele dag te slapen. Zouden dit voorbodes zijn of heeft ze nu gewoon andere behoeftes?

Zondag 13 januari

Nu weet ik alleszins waarvan de stilte en de ietwat verminderde eetlust de voorbode was: rui! En daarom legt ze natuurlijk ook even geen eieren meer! Ik hoopte al dat het met onze maatregelen ivm regelen van de daglichtlengte te maken had maar ik vermoed van niet dus. Het is in elk geval een opluchting dat ze niet ziek is, doordat ze bijna van meet af aan eieren heeft gelegd, ken ik haar normaal gedrag niet.
Maar ze is heel speels en eet weer goed. Wel grappig hoor hoe ze reageert, alsof ze boos is op haar veertjes. Telkens ze er eentje uittrekt, piept ze of roept ze die pluimpjes boos na als ze neerdwarrelen. Zotte vogel!
Ik denk wel dat het geen normaal tijdstip is om in de rui te gaan en dat is natuurlijk omdat ze binnen zit. Haar biologische klok is wat verstoord, ik hoop dat dit mettertijd nog een beetje wordt bijgestuurd.

En ik zit mij maar suf te zoeken naar geschikt speelgoed, wat verkiest madam? Een simpel koordje, daar kan ze minutenlang mee bezig zijn. Het is trouwens ook de eerste keer dat ik haar iets met een pootje zie pakken. Ik ben in ieder geval blij dat ze eindelijk iets gevonden heeft dat haar mentaal kan stimuleren. Opeens eet ze ook mais wat ze daarvoor strikt negeerde en zelfs uit de weg ging.

Vandaag heeft ze Snowy voor het eerst op gelijke hoogte ontmoet en dat was lachen! Een 'stoer' konijntje en een 'stoere' vogel. Tjonge, jonge, wat zijn het helden, die twee. Ik heb dit allemaal gefilmd en je kan het hier bekijken.

Woensdag 16 januari

Omdat ze toch zo dol is op koord heb ik zo een lange klimkoord gekocht maar dat is voorlopig nog geen succes, ze is er zelfs bang van.
Vandaag was het ook weer 2 weken geleden dat de kooi gepoetst is, dus dat ook weer vlug gedaan. Meteen ook een nieuwe knaagstaaf gehangen met honing en ei, dat kan ze gebruiken nu ze zo in de rui is. Sowieso krijgt ze nu elke dag eivoer. Ze voelt zich alleszins perfect op haar gemak bij ons, zit bijna altijd op 1 pootje met haar kopje in de veren. En ze knuffelt mij nu ook met haar tong, zo schattig!

Vrijdag 18 januari

De laatste dagen heeft Chica een nieuw tijdverdrijf gevonden: om haar kooi heen klimmen en de rand kapot bijten! Vraag me niet waarom maar het schijnt enorm plezierig te zijn. Gisteren hing ze er weer maar blijkbaar is er iets misgegaan want ik zie haar ineens een scheervlucht over de grond maken, dan weer terug opstijgen, een rondje vliegen en vervolgens tegen de muur te willen landen. Na zo een avontuur stapt ze heel gewillig op mijn hand en breng ik haar weer naar de kooi.
Vandaag vond ik het een goed idee om haar favoriet speelgoed (klimboompje) terug te hangen maar zij is het er blijkbaar niet mee eens. Wantrouwig blijft ze het bekijken vanop haar schotel en ze durft bijna niet meer in haar kooi, tjonge toch. Meteen ook maar het klimkoord er naast gehangen, hopelijk amuseert ze zich na verloop van tijd er toch mee. Ze is nog steeds wat in de rui maar het begint te minderen.

Dinsdag 22 januari

De angst voor het klimboompje heeft plaats gemaakt voor grote interesse, gelukkig maar.
De lange koord negeert ze compleet, daar ziet ze absoluut geen plezier in.
De korte koordjes daarentegen kunnen wel nog rekenen op interesse, vooral knopen losmaken en uitvezelen is reuze! Ook nog steeds grote fun: rond de kooi klimmen, aan de onderbak knagen en nu is ze ook begonnen aan de balk waartegen haar kooi staat.
Dit vind ik iets minder leuk maar ik moet toegeven dat de Chica van nu veel plezanter is. Ondernemend, ondeugend, altijd bezig en toch stil. Een perfect vogeltje!
Zo te zien is zij gelukkig en daar was het mij om te doen.
Nog even een fotootje van haar recente hobby (klik om te vergroten):

Woensdag 30 januari

Oeps, het is al een tijdje geleden dat ik hier iets geschreven heb. Er is dan ook niet echt veel veranderd behlave dat ze 's avonds vrijwillig enkele vluchtjes maakt. De meeste recht naar mij toe maar aangezien ze niet durft te landen, vliegt ze terug naar haar kooi. Maar toch knap hè?
Helaas maakt ze af en toe ook weer dat geluidje alsof ze bereid is om te paren. Ik hoop maar dat er geen eieren zitten aan te komen. Dat zou jammer zijn voor haar gezondheid en voor onze band die net zo hecht begint te worden.
Hoe hecht, dat zie je hier. Ze is zo vertrouwd met ons en voelt zich helemaal op haar gemak als ze op de grond loopt. Toch vreemd dat ze wel kopjes geeft aan een enorme slof maar niet op een hand wil stappen. Ik vraag me af wat er ooit gebeurd kan zijn. (en ja natuurlijk heb ik konijnenpantoffels).