Februari 2008

Zaterdag 2 februari

Het eieren leggen heeft niet zo een vaart gelopen maar toch denk ik dat het niet lang meer zal duren. Ze maakt dat piepende geluid erg vaak en neemt weer die typische houding aan. Aangezien negeren niet echt helpt, dacht ik dat het een goed idee was om haar op mijn hand te laten stappen. Maar waar ik geen rekening mee gehouden heb, is hoe tam ze intussen geworden is. Ze reagaart totaal niet op mijn hand, ik mag haar overal aanraken: kop, nek, buikje... het deert haar niet en ze doet gewoon door, het is alsof ik niet besta.
En wat roept ze ook weer veel de laatste dagen, voortdurend kijkt ze mijn richting uit en roept dan alsof ze wil dat ik de hele tijd naast haar zit. Ze is ook echt aan het knuffelen met mijn sloffen en wrijft haar kopje er in alle richtingen tegenaan. Af en toe scharrelt ze ook al op de bodem.
De kalksteen wordt ook opnieuw veelvuldig gebruikt, alles wijst er op dat ik vroege paaseitjes ga hebben.

Trouwens, vandaag wist ik niet wat er precies door Chica's kopje ging. Ze wandelde op de grond, richting konijntjes. Snowy interesseerde het allemaal niets maar toen Chica aanstalten maakte om naar het sabbelvodje van Fluffy te lopen... wat een reactie van Fluf! Oren recht naar voor en ze stoof al grommend op Chica af. Die maakte zich snel uit de voeten (pootjes) om dan gewoon op haar schreden terug te keren toen Fluffy rechtsomkeer had gemaakt. Zelfde reactie maar deze keer blies Chica van zich af, wat natuurlijk bijzonder weinig indruk maakt op Fluf. Ik had het wel een beetje verwacht want ook de vogels op het terras worden weggejaagd als Fluffy buiten speelt. Het kan haar niet schelen dat ze boven haar vliegen maar oh wee als je op 'haar' grond loopt. Gelukkig laat ik hen nooit samen los zonder toezicht. Ze hebben wel beide de kans om te vluchten maar je weet maar nooit, één van de twee moest maar eens te snel zijn. Beter het zekere voor het onzekere nemen hè? Het filmpje vind je hier.

Maandag 4 februari

Vandaag heeft Chica me toch verrast. De hele dag was ze nog actief en speels, wel wat nerveus maar ja. Tegen de avond aan begint ze plots als een gek te scharrelen op de bodem en al lachend vraag ik of het dringend is. En of het dringend was! Het werd ineens zo stil en ja hoor, daar ligt een mooi vers eitje en er zit een wiegende, blazende vogel bovenop! Meestal zit ze al uren/dagen op voorhand te wiegen, daarom ben ik geschrokken hoe vlug het nu gegaan is. Misschien is het wel omdat we zoveel met haar bezig waren dat ze tot de laatste minuut heeft gewacht.
Ik weet dat ze gewoon haar natuur volgt maar ergens vind ik het wel jammer dat ze nu de hele tijd zit te broeden ipv te spelen, ze begon net zo goed los te komen.

Vrijdag 8 februari

Normaal komt Chica 's morgens meteen eten maar dat was vandaag niet het geval. Ik heb ook niet altijd even grote honger dus ik maakte me geen zorgen. Na enkele uren komt ze toch van haar eieren en het derde ligt er al ! Ik had dit ook pas tegen de avond verwacht maar de natuur hou je niet tegen. Ze is wel ontzettend knuffelig, een aangename ontwikkeling. De rui is zo goed als gedaan maar nog niet alle veertjes zijn goed doorgekomen. Sommigen zitten nog in een kokertje en aangezien ze zichzelf momenteel niet meer zo goed verzorgt, mag ik het doen! Ze bleef gewoon voor me staan terwijl ik de kokertjes in haar kuifje verwijderde. Die zaten al behoorlijk los en waren aan het schilferen dus moeilijk was het niet. Maar wel zo lief hoe ze ervan genoot om verzorgd te worden!

Zondag 10 februari

Ook vandaag weer een verrassing! Chica had de voorbije maanden de gewoonte om 4 eitjes te leggen maar in de late namiddag was er nog steeds niets. Ik maakte me een beetje zorgen en hoopte dat ze geen legnood zou hebben, dan zou ik moeten helpen of naar de dierenarts gaan. Opeens komt ze op haar schotel om vervolgens een spontane en mooie vlucht te maken. Terwijl slaat ze ook nog een vleugel in Lorenzo's gezicht, hihi, het was echt een rakelingse scheervlucht. Ze landt op de vensterbank, stapt op mijn hand en vliegt zelf weer naar haar kooi. Daar blijft ze dan zeker een uur op zitten! Op haar gemakje haar veertjes poetsen enz. Als ik haar kontje eens goed bekijk, zie ik ook geen eitje klaar zitten. Normaal kan je dat goed zien, je ziet dan echt een bobbel. Waarschijnlijk zal het ditmaal dus bij 3 eieren blijven. Lief en aanhankelijk is ze ook nog steeds en daar geniet ik van!

Zaterdag 16 februari

Oei, al zolang geleden dat ik dit heb aangevuld. Er is dan ook niets spectaculair of bijzonder gebeurd. Mijn vermoeden was juist: Chica heeft het deze keer bij 3 eitjes gehouden. De hele dag en nacht zit ze te broeden en af en toe komt ze een cracker of knuffel vragen. Het valt me op dat ze veel liever blijft tegen mij dan tegen mijn vriend. Natuurlijk beschermt ze ook haar eitjes tegen mij maar ik mag nog met mijn hand in de kooi komen.
Week 3 gaat in en dan zal ze waarschijnlijk steeds minder interesse voor de eieren vertonen. Ik hoop dat we ooit deze cirkel zullen doorbreken.

Donderdag 28 februari

De interesse in haar eitjes ging deze keer niet geleidelijk aan over maar kwam heel plots. Tot maandag heeft ze er ook 's nachts nog op zitten broeden en dan was het ineens gedaan. Ze begon dan ook bijna onmiddelijk dat piepende paargeluid te maken en te roepen.
Daarom hebben we dinsdag onze kans genomen om de kooi grondig te poetsen, inclusief het traliewerk. De laatste dagen heeft ze veel gesnoept van haar knaagstaaf, gevlogen, met haar koordje gespeeld en veel geroepen, zelfs als we vlakbij staan! Het enige wat ze wil is voortdurende aandacht en knuffels en dat ligt helaas puur aan de hormonen. Ik heb haar leren kennen buiten die cyclus (tijdens haar rui) en dan is ze het liefste en stilste vogeltje dat je je maar kan indenken.