Sven woonde aanvankelijk alleen maar kreeg na anderhalf jaar een vriendinnetje. Dit ging niet helemaal zonder slag of stoot omdat ze het niet eens leken te raken over de rangorde.
Bij hen was het vooral van belang dat er tijdens eten rust werd gebracht want dat was één van de tijdstippen dat het mis kon gaan. Gescheiden eten geven werkt het best in dit geval.
Ook de houding van de baasjes zelf moest veranderen, ze mochten geen nervositeit uitstralen want dat weerspiegelde zich in het gedrag van de konijnen.
Maar met een grotere ruimte, meer speelgoed, geduldige baasjes en de medewerking van de konijntjes is het uiteindelijk toch goed gekomen.
Sven is het lichtgekleurde konijntje, Henna de grijze.
Hier kunt u het verhaal in Annelinde's eigen woorden lezen. |